लगीनघाई- (भाग – ९) अंतिम
“ओके चला तर मग निघूया.” मी उठून पटकन तयार झालो. तिने कपाटातून दुसरी पॅन्टीज काढली आणि माझ्यासमोरच घातली. साडी नीट करून आणि कपाटाला जिन्नस घेऊन आम्ही निघालो. दरवाजा उघडायच्या आधी तिने मला थांबवलं आणि माझ्या मिठीत शिरली. “आय आम सॉरी आदी. मला असं करायला नको हवं होतं, पण मी कंट्रोल नाही करू शकले. “ “इट्स ओके यार चलता है.” मी तिच्या पाठीवर हात फिरवत म्हणालो. इतक्यात तिचा फोन वाजला समीरचा होता. फोनवर बोलून झाल्यावर तिने माझ्या ओठांचा एक रसरशीत चुम्मा घेतला व आम्ही तिथून पटकन निघालो. पुढच्या वीस मिनिटात हॉलवर पोहचलो. हॉल आता पाहुण्यांनी भरला होता. मी आणि स्वाती वेगळे झालो. मी माझ्या कॅमेरामॅनकडे गेलो तेव्हा तो म्हणाला, “अरे ती …