” हो. मी सर्व सुरळीत पार पाडीन नका करू तुम्ही काळजी थोडीही “
असे म्हणत मी पुच्चीच्या खालच्या बाजूने बुल्ला आत सरकवण्यास सुरुवात केली. मी जसा त्याला आत ढकलायचो तसा तो पुच्चीच्या चीरेवरून वरच्या बाजूला सटकायचा शेवटी माझीही पहिलीच वेळ होती ना ती. तो आत जात नाही हे त्यांच्या लक्षात येताच त्या म्हणाल्या,
” अरे बाबा, इतका घाबरू नकोस किंवा गडबडही करू नकोस पहिल्या वेळेस असेच होते. नेमक कुठं घालायचं, कशा पद्धतीनं आत बाहेर करायचं हे नाही समजत लवकर. हे बघ मी दाखवते तुला “
असे म्हणत त्यांनी बुल्ला हातात घेऊन पुच्चीच्या बोळावर नीट ठेवला, तो तसाच धरून ठेऊन मला मागे पुढे करण्याचे फर्मावले. मी त्यांच्या सुचनेचे काटेकोरपणे पालन करत मागे पुढे करण्यास सुरुवात केली, तर खरंच बुल्ल्याचे पुढचे गुलाबी टोक काही प्रमाणात आत गेले. त्या दणक्याने त्यांची माझ्या बुल्ल्यावरची पकड ढिली झाली व तोंडातून जोरात हुंकार बाहेर पडला.
” अरे बरोबर, अगदी असेच मागे पुढे कर, घाल तुझा बुल्ला आत कर मला समाधानी, गाठू दे मला आनंदाची सर्वोच्च पातळी…….अ अन ……..आई गं ………माझ्या पुच्चीला समाधानी कर …..मनसोक्त झव मला ……झव “
असे म्हणत त्या कंबर खाली वर करत होत्या, हाताच्या मुठी आवळून त्या खाली फरशीवर आपटत होत्या, चेहरा तर परमोच्च आनंदाने पूर्ण भरलेला असा वाटत होता.
मी जसा जमेल तसा बुल्ला मागे पुढे करत होतो, तो पण हळू हळू एक एक पायरी पुढे टाकत आपल्या शेवटच्या मुक्कामाकडे मार्गक्रमण करत होता. एक वेळ अशी आली कि बुल्ला पूर्ण आत गेला, तो आत कशाला तरी टेकल्याचा मला भास झाला, तसा त्यांनी मोठा हुंकार सोडला व गचकन मला मिठी मारली.
” आयुष्यात पहिल्यांदा माझ्या पुच्चीतून समाधानाचे पाणी निघाले बघ. मी रोज पुच्चीत बोटं घालायचे पण इतके समाधान असा निर्विवाद आनंद व असा रोमांचितपणा नव्हता कधी अनुभवला. माझे मन मात्र आणखी नाही रे शांत झालेले, तेव्हा तू थांबण्याचा विचार सुद्धा करू नकोस. तुझे चालू दे …”
तेव्हा मी माझा बुल्ला बाहेर काढला, कसलातरी पांढरट पिवळसर रंगाचा चिकट द्रव त्याच्यावर जमा झाला होता. त्याला मी आणखीन आत घालू लागलो, आता मात्र आतमद्धे जाताना काहीच त्रास झाला नाही, एकदम गुळगुळीत अशा पृष्ठभागावरून तो हळूहळू पुढे मार्गक्रमण करत होता. पूर्ण आत गेल्यावर मी पूर्ण ताकदीने त्याला मागे पुढे करू लागलो.
” आहा ….आहा …..काय आनंद मिळतोय रे …..शरीरात जीव आल्यासारखा वाटतोय ……वाढव तुझा वेग आणखी …..झव ………फाड माझी पुच्ची …”
” मला पण खूप आनंद मिळतोय ……असं वाटतंय ….हा आनंद या आधी कधी मिळालाच नव्हता ….माझ्या शरीरात एक प्रकारची चेतना पसरलीय …..हा घ्या माझा बुल्ला …सांभाळा त्याला ……घातला तुमच्या पुच्चीत ….झवून घ्या ……….घ्या झवून मन भरेपर्यंत ……..”
माझा वेग आपोआपच वाढत होता, त्यांच्या पुच्चीचे पाणी न थांबता खाली पडत होते. त्यानंतर बारा मिनिटे मी त्यांना पूर्ण वेगाने झवतं होतो. माझे पाणी गळणार असे लक्षात येताच, एक जोराचा धक्का मी त्यांच्या पुच्चीवर दिला, बुल्ला सगळा आत जाईल याची काळजी घेतली व त्यांच्या गळ्याला दोन्ही हाताने मिठी मारून तसाच खाली कोसळलो. तो पांढरट, चिकट असा दह्यासारखा माझा द्रव त्यांच्या पुच्चीत थेंब थेंब साचून विसावा घेत होता.
” आह …..काय मस्त वाटतेय रे ……..झवताना जेवढी मजा आली त्यापेक्षा जास्त तुझं पाणी माझ्या पुच्चीत गळताना आली रे ………मन प्रसन्न झालंय अगदी ….असं वाटतंय की ‘ आगीसारख्या तापलेल्या माझ्या पुच्चीत बर्फाप्रमाणे तुझं पाणी गळतेय ‘…..”
पण गळणाऱ्या प्रत्येक थेंबाबरोबर माझी झवण्याची इच्छा कमी होत असल्याची जाणीव मला होऊ लागली. पाणी गळायचे थांबले तरी आमची मिठी काही सैल झाली नव्हती …..तर ती आणखीनच घट्ट होत होती. एक प्रकारचा कुमट असा वास सगळ्या रुममद्धे पसरला होता…..तो आमच्या मिलनाचा असेल अथवा बुल्ल्याशेजारच्या व पुच्चीशेजारच्या केसाचा असेल.
पाचला दहा मिनिटेच कमी होती त्यामुळे आम्हाला अर्धा तासात उरकणे आवश्यक होते. तसा मी बुल्ला बाहेर काढला.
” अरे नकोस रे त्याला बाहेर काढू ….राहू दे आत…… असं वाटतंय कि हे पूर्ण आयुष्य तुझा बुल्ला माझ्या पुच्चीत घालून असंच रहावं …..विसरावं या साऱ्या जगाला …आहोत फक्त तू आणि मी …..माझी पुच्ची अन तुझा बुल्ला ……”
” हो तुमचं बरोबर आहे ..मला तरी त्याला कुठ बाहेर काढू वाटतंय …..पण करणार काय ….वेळेच बंधन तर सगळ्यांनाच पाळावं लागत “
असं म्हणत मी त्यांच्या जाड रुमालाने आगोदर त्यांची पुच्ची व्यवस्थित कोरडी केली व नंतर माझा चिकट झालेला बुल्ला. मी लागलीच उभा राहिलो, त्यांच्या दोन्ही हाताला धरून उभा राहण्यास मदत करू लागलो.
त्या उभा राहिल्यानंतर त्यांची पुच्ची काय दिसत होती म्हणून सांगू …..पूर्ण उत्तेजित …खिडकीच्या काचातून येणारा प्रकाश त्यांची केसं चाकाकवत होता …..पुच्चीला खरंच केसामुळे शान येते हि गोष्ट आज खरी वाटत होती ………….
” इवलेसे केसं कोवळे,
सुगंध मात्र मनवेडा ।
वसतात जसे तेथे,
चंपा चमेली अन केवडा ।। “
त्याचं ते रूप बघून मी स्वतःला सावरू शकलो नाही, चुंबका सारखा त्यांच्याकडे आकर्षीलो गेलो व त्यांच्या मिठीत आणखी एकदा विसावलो. प्रणयक्रीडा आणखी एकदा फुलली, दोघेही एकमेकांना करकचून मिठीत घेऊन, ओठावर ओठ टेकून एकमेकांना मिळालेल्या ईश्वराच्या देणगीचा आनंद घेऊ लागलो.
मी त्यांना लागलीच माझ्यापासून थोडेसे विलग केले, त्यांचे पाय फाकवले, तशा उभ्या अवस्थेतच बुल्ला पुच्चीवर ठेवला व त्याला हळूच आत ढकलू लागलो…प्रणय युद्ध आणखीन एकदा सुरु झाले होते. झोपलेल्या अवस्थेत तो पुच्चीत जितक्या सहजतेने आत शिरला तसे येथे होत नव्हते ……..माझी जास्त ताकद खर्ची जात होती ……
” अरे असा तुझा बुल्ला नाही पुच्चीत शिरणार, त्यासाठी पुच्ची खूप ढिली असावी लागते. पण माझी पुच्ची तर खूप चिवट आहे……ज्यावेळेस तू मला सलग सात आठ वेळा झवशील त्याचवेळेस हे शक्य आहे …मला तर वाटते त्याचवेळेस हा प्रयोग आपण करून बघू या ……आता थांबू कारण उशीर खूप झाला आहे, लवकर आवरावे लागेल “
त्यांचे म्हणणे बरोबर होते म्हणून मी लागलीच बाजूला झालो. पण नजर मात्र त्यांच्या शरीरावरून हटत नव्हती, एक प्रकारची आग मनात धुमसत होती, बुल्ल्याचा डान्स चालला होता. माझी ती अवस्था बघून त्या पण भावनिक झाल्या व म्हणाल्या,
” अरे वेड्या, मला तुझी ओढ, तुझ्या मनाची तळमळ समजतेय रे. तू आजीबात काळजी करू नकोस, मी फक्त तुझीच आहे आणि तुला समाधान देण्यास मी सदैव तत्पर आहे. परंतु आता थांबुया, यानंतर कधी वेळ मिळाला तर मी तुला माझ्या रूमवर घेऊन जाईन. तू तेथे दिवसभर, मन भरेपर्यंत माझ्या शरीराचा आस्वाद घे ….चालेल ना ..?”
मी शांतपणे होकारार्थी मान तुकवली व कपडे घालायच्या मार्गाला लागलो. त्यांनी चड्डी घातली तर ब्रेशर घालयला मी मदत केली.
” मी तुमची चड्डी घालून बघू का ….? मला बघायचय कस वाटत तुमची चड्डी घातल्यावर …”
” अरे घालण्याबद्दल काही नाही, पण आमची चड्डी हि लहान व त्रिकोणी असते. आमची पुच्ची हि सपाट असल्यामुळे तीसाठी अशी चड्डी चांगली बसते. पुच्ची किती पण उत्तेजित होऊ दे ती त्या चड्डीत व्यवस्थित बसते.
तसं तुमचं नाही. तुझा बुल्ला जेव्हा कडक होईल, तो आमच्या चड्डीतून बाहेर येईल नाहीतर उगीच उंचवटा करून त्रासिक होईल ते….बघ तुला फक्त घालून बघायची असेल तर हि घे बघ ….”
तशी मी त्यांच्या हातातून ती चड्डी घेतली व घालू लागलो. जेव्हा ती व्यवस्थित घातली त्यावेळेस त्यांनी म्हटलेले खरे असल्याचे निदर्शनास आले. उठलेला बुल्ला तिच्या त्रिकोणी कडेतून बाहेर डोकाऊ लागला. मी तीन चार मिनिटे तिचा अनुभव घेऊन त्यांना परत दिली व सगळे कपडे घालून तयार झालो. तशी त्यांची पण तयारी पूर्ण झाली होती.
सर्व गहाण झालेल्या चड्ड्या व बाकीचे समान त्यांच्या मोठ्या पर्स मद्धे भरले. दोघांच्या चिकने खराब झालेली फरशी ओल्या कपड्याने मी पटकन पुसून घेतली. पाच मिनिटे पंखा चालू केला कारण दोघांच्या झवाझवीमुळे निर्माण झालेला वास निघून जाण्याची आवश्यकता होती.
सगळे काम झाल्यानंतर त्या बाहेरील रूममधील त्यांच्या खुर्चीवर येउन बसल्या व मी बाहेर जाऊ लागलो.
” अरे पण ये बर का. रोज तुझी एकदा तरी भेट घेतल्याशिवाय नाही रे करमणार आता….आणि जाता जाता तुझा मोबाईल नंबर पण देऊन जा ….”
मी लागलीच होय म्हणून मान डोलावली व नंबर देऊन वर्गातून बाहेर पाऊल ठेवले. जाताना शिपायाला प्रोजेक्टचे काम पूर्ण झाले असून तुम्ही कुलूप लावायला जाऊ शकता असे सांगितले व पाच मिनिटातच कॉलेजच्या बाहेर आलो……
मला आता लवकरात लवकर रुमवर जायची घाई लागली होती म्हणून पाऊल झट झट पडत होते. पण हा बुल्ला सारखा कोणत्यातरी पायाला चिकटत होता त्यामुळे चालण्यास अडचण येत होती. शेवटी दोघांच्या मिलनाचा चिक होता तो, त्याची पकड थोडीच ढिली असणार. चालत असताना वाटेत त्याला सारखे दोन्ही पायाच्या मध्यभागी आणावे लागत होते, असे उघड्यावर नको त्या ठिकाणी हात लावल्यामुळे बऱ्याच नक्षत्रांची नजर माझ्यावर पडत होती. कदाचित त्यांना वाटत असेल विशेषता मुलीना, हा मुलगा बेशरमासारखा आपल्याकडे बघून सगळ्यासमोर बिनधास्त बुल्ला हलवतोय. पण माझी अडचण त्या समजणार कशा …?
शेवटी एकदा कसाबसा पोहोचलो रुमवर. पोहोचल्यानंतर लागलीच झटापटा कपडे काढली व छानशी एक नजर बुल्ल्यावर टाकली, कडक झालेला तो शांत व्हायचे नावच घेत नव्हता. मी हळूच त्याच्यावरून हात फिरवला तशी एक जोराची कळ माझ्या मस्तकात शिरली व तो शांत झाला, तेथे जास्तच त्रास होत होता. पहिल्यांदा झवल्यानंतर असा अनुभव कदाचित प्रत्येकालाच येत असेल, त्याला इजा झाली असेल काय असा विचार माझ्या मनात डोकाऊ लागला म्हणून मी खाली वाकून त्यावरील त्वचा थोडी मागे सरकावून निरीक्षण करू लागलो खरे प्रकरण मझ्या लक्षात आले.
बुल्ल्याच्या खालच्या भागाला त्वचेचा एक उभट भाग चिकटलेला असतो, तो तेथे आता नव्हता, तो बुल्ल्यापासून विलग झाला होता. थोड्या प्रमाणात रक्तही तेथे साठले होते आणि मुख्य म्हणजे निघणारी ती जोराची कळ त्याच जागेवरून निघत होती. याचा अर्थ एकच होता ……मी माझी व्हर्जिनिटी एक तर गमावली होती किंवा थोड्याच दिवसात गमावणार होतो……गेली गेली ……. इतक्या दिवस सांभाळून ठेवलेली माझी इज्जत…… माझा निष्कलंकपणा आता राहिला नव्हता…….
हि गोष्ट लक्षात आल्यावर थोडासा पश्चाताप झाला, मात्र त्यांच्यासारख्या सुंदर, मनापासून मदत करणाऱ्या, सुशील मुलीने माझा पहिला घास घेतला याबद्दल समाधानही झाले.
बुल्ल्याशेजाराचा भाग चिकाने तर शरीराचा इतर भाग दोघांच्या शरीर घर्षणाच्या रसाने पूर्णपणे चिकट झाला होता म्हणून मी आंघोळ करण्याचा निर्णय घेतला व लागलीच पाणी तापविण्यास ठेवले. त्यानंतर व्यवस्थित तीन वेळेस साबण लावून पाऊन तास आंघोळ केली तेव्हा कोठे बरे वाटू लागले. एवढं करूनही बुल्ल्याचा ठणका काही कमी व्हायचे नाव घेत नव्हता म्हणून त्याला तेलाने मालिश करण्याचा मी निर्णय घेतला. बाजारात एक प्रकारचे तेल मिळते की जे लावल्यामुळे, लावलेल्या ठिकाणी खूप थंडावा मिळतो. त्याच तेलाने मालिश मी केली. तसं पाहायला गेलं तर ते तेल मी नेहमीच वापरतो.
थोड्या वेळाने मेस मद्धे जेवायला जावे लागणार होते आणि तोपर्यंतच्या वेळेत थोडीशी विश्रांती घ्यावी असे वाटले म्हणून मी माझे अंग जमिनीवर टेकवले. जसे डोळे बंद झाले, लागलीच त्यांचे ते नग्न शरीर माझ्यासमोर तरळले, विशेषतः त्यांची पुच्ची आणखी माझे मन मोहून घेऊ लागली होती. तो पहिला स्पर्श, प्रथमच पुच्चीत घातलेला माझा बुल्ला, त्यांच्या बॉलचा मऊशारपणा, शरीराची गर्मी, ओठाचा आस्वाद घेतलेला तो क्षण, गांडीच्या गोळ्यावरून फिरणारे ते हात, त्यांचे ते मादक हावभाव व आवाज, बुल्ला पूर्ण पुच्चीत गेल्यावर झालेले ते दोघांचे मिलन काय माझ्या स्मृतीचा पाठपुरावा न करण्याचे नावच घेत नव्हते. शरीरात भिनलेल्या त्रासापेक्षा मनात भिनलेला आनंदच का कुणास ठाऊक महत्वाचा वाटत होता…….
आणि अचानक विचार करता करता एक गोष्ट माझ्या मनात चमकून गेली. मी त्यांना इतके झवले, जोर जोरात धक्के दिले पण त्यांच्या पुच्चीतून निघणारे, त्यांची व्हर्जिनिटी संपली हे दर्शवणारे, त्यांचा पडदा फाटल्यावर निघणारे ते अनमोल रक्त माझ्या नजरेस पडलेच नाही…… असे कसे झाले ….
त्यासरशी मी दचकून जागे झालो, मनात निरनिराळे विचार चमकू लागले……आपण ज्या मुलीला सुशील, सज्जन समजतोय ती धोकेबाज आहे कि काय, त्यांनी माझ्यासारखेच अनेक व्यक्तींबरोबर संबंध ठेवले होते कि काय ……त्यांनी किती जणांबरोबर रासलीला साजरी केली असेल…… अशा अनेक प्रश्नात मन गुंतू लागले ….
इतका वेळ वाटणारा त्यांच्या बद्दलचा लळा अचानक गळून पडला. स्वतः बद्दल तिरस्कार वाटू लागला तर त्यांचा विचार मनात नुसता आला तरी अपराधी पणा वाटू लागला. काय रे ह्या मुली अशाच असतात का … मिळेल तेथे आनंद लुटणं हा ह्याचा पेशा आहे का … खरच स्त्रियांना कोणीही ओळखू शकत नाही या विचाराची मला मनोमन पुराव्यानिशी खात्री पटू लागली होती…
” प्रिय सखे,
तुझ्यावर लुटलोय मी,
मिटलोय फक्त तुझियासाठी ।
मनात होतीस फक्त तू ,
झटलोय गं तुज मीलनासाठी ॥ १ ॥
आवडलीस तू मज,
म्हणून तुकलो सामोरी तुझिया ।
नाहीतर मुलीना मी,
न दिला थारा आयुष्यी या ॥ २ ॥ “
खरंच मला खूप दुःख झाले, तन- मन सगळं कसं पेटून उठल होतं. त्यांच्या विरुद्ध बंड करावा, त्यांचे मनातील सगळे विचार लुप्त करून टाकावेत असे सारखे वाटू लागले. प्रेमभंग झालेल्या प्रियकारासारखी माझी अवस्था झाली, तशाच अवस्थेत मी डोके शांत ठेवण्याचा प्रयत्न करत जेवायला गेलो.
जेऊन आल्यानंतर कसेबसे शांत राहून झोपण्याचा प्रयत्न मी करू लागलो. मला परत परत वाटायचे त्या तशा नाहीत, त्यांच्याकडून कधीतरी चुकून एखादी चूक झाली असेल……. त्या तशा नाहीत …. त्यांना प्रत्यक्ष फोन करून घडलेल्या प्रकरणाची विचारपूस करण्याची मज इच्छा होत होती, पण धाडस नव्हते होत…मग काय बसलो तसेच तडफडत……
असा विचार करत असताना अचानक माझा फोन वाजला, कोणाचा आहे हे बघत असताना तो त्यांचाच असल्याचे लक्षात आले… उचलू का नाही असे वाटू लागले, मनात एक प्रकारची अशांतता माजली… छातीत धड धड वाढली …. एक मन उचलू नको म्हणायचे तर दुसरे त्यांची तरफदारी करायचे …
अशाच विचारात गुंग असताना बराच वेळ वाजून फोन बंद झाला. मग मात्र विचाराचं काहूर मन खाऊ लागलं, मग मात्र मी निर्णय घेतला. जे काही आहे ते अगदी स्पष्टच विचारायचे…. जे काही होईल ते निधड्या छातीने निभवायचे. थोडा वेळ असाच गेला, आणखी एकदा फोन वाजला तोही यांच्याच नावाने…
” काय करतोय रे “
” जरा झोपलो होतो, अंग खूप दुखतेय आणि बुल्ल्याच सांगाल तर त्याला हात लावला तरी खूप त्रास होतोय “
” अरे वेड्या पहिली वेळ आहे ही, असे सर्व होणारच. थोडे दिवस त्रास सहन केला म्हणजे परत आनंदच आनंद. तुझ्या बुल्ल्याला तेलाने मालिश कर म्हणजे बरे वाटेल “
” हो मी मालिश केलीय त्याला, त्यानंतरच छान वाटू लागलेय. तुम्हाला पण त्रास झाला असेलच कि … “
” हो झाला पण कमीच झाला कारण मी या आगोदर फक्त एकदाच झवून घेतले आहे, माझी व्हर्जिनिटी त्या वेळेसच संपल्यामुळे आता जास्त त्रास झाला नाही. पहिल्या वेळेस मात्र शब्दात न सांगता येण्यासारखा त्रास झाला होता, तीन चार दिवस चालण्यास सुद्धा अडचण येत होती “
त्यांचा हा बिनधास्तपणा बघून मी चमकलोच. त्या हि गोष्ट माझ्यापासून लपऊन ठेऊ शकत होत्या पण त्यांनी असे केले नाही… खरच इतका माझ्यावर टाकला होता त्यांनी विश्वास. आपण ज्या मुलीबद्दल नाही तसले वाईट विचार मनात आणत होतो, उगीचच संशय घेत होतो ती … खरच इतकी चांगली आहे … मला स्वतःबद्दलच घृणा वाटू लागली. त्याबद्दल आणखी माहिती मिळवावी म्हणून मी आणखी खुलून बोलू लागलो.
” खरच तुम्ही झवून घेतले होते… कधी घेतले होते… मला तुमचा अनुभव करा ना कथन मग “
क्रमशः